Gregory’s verhaal

  • 15-02-2024
  • Leestijd 1 min.

Delen:

Gregory Pereyra Castillo heeft kort geleden afscheid genomen van Cavent en daar zijn we heel blij mee! Door de goede samenwerking tussen Gregory, begeleider-coach Annemiek en assistent-begeleider Sanne en iedereen in het stabiele netwerk om hem heen staat hij ondertussen helemaal op eigen benen en gaat vol zelfvertrouwen zijn toekomst tegemoet!

Gregory: ‘Ik woonde al vanaf dat ik klein was bij mijn pleegouders, samen met mijn 2 pleegbroers. In 2009, toen ik 9 was, kregen we een vreselijk auto ongeluk waarbij mijn pleegmoeder verongelukte. Ik zat ook in de auto samen met mijn jongste broertje en wij hebben het samen wel overleefd, maar het was daarna helemaal niet gemakkelijk, want er viel een groot gat in het gezin. M’n pleegvader had het natuurlijk ook heel moeilijk na het overlijden van zijn vrouw, maar hij heeft er alles aan gedaan om mij in het gezin te laten blijven en dat lukte ook. Maar ik vond het heel lastig om met de situatie om te gaan. Thuis en ook op school ging het niet lekker met mij.’

‘Mijn pleegvader kreeg een relatie met een nieuwe vrouw en niet lang daarna hertrouwde hij met haar. Eerst waren we met z’n vijven en na het overlijden van mijn pleegmoeder nog met vier, maar met haar kinderen erbij was het ineens een gezin van zeven personen, dus alles veranderde. Ik botste vaak met mijn nieuwe pleegmoeder, over van alles en nog wat. En ik kreeg steeds vaker te horen dat ik op mijn 18e op mezelf moest. Daardoor liepen de spanningen alleen maar meer op, want ik zag er tegenop om zelfstandig te gaan wonen.’
‘Maar het was onvermijdelijk, in april 2018 werd ik 18 jaar en een maand later ging ik op mezelf wonen in ’s Gravendeel. Daar wilde ik helemaal niet naar toe, want ik woonde in Nieuw-Beijerland en ik ging in Oud-Beijerland naar de kerk. Maar ik had geen keus, mijn pleegouders wilden dat ik in ’s Gravendeel een nieuw leven op zou bouwen. Ik had niet geleerd wat er allemaal kwam kijken bij wonen op jezelf, ik had nooit eerder een pinpas gehad en wist niet wat je allemaal moest regelen. Ik moest helemaal opnieuw beginnen en kreeg elke maand salaris om van te leven, zonder dat ik precies wist hoe ik dat het beste kon besteden. Mijn vrienden kochten een mooie auto van hun geld, maar ik kon amper iets sparen, want ik moest een inboedel kopen en leren om mijn eigen huishouden te doen.’

Begeleiding en ondersteuning

Daar kwam het team van Cavent Thuis in beeld, dat kon hem daar bij ondersteunen. Zorgorganisatie Cavent heeft een ambulant team begeleiders dat mensen, die in de Hoeksche Waard wonen, thuis ondersteuning biedt. Gregory zat niet echt te wachten op hulp omdat hij net uit de pleegzorg kwam, waarvan de laatste periode niet echt leuk was geweest. Maar hij ontmoette Jeanine, de psychiatrisch verpleegkundige van Cavent, vond haar aardig en besloot het een kans te geven. Ze luisterde naar hem en maakte met hem een cliëntplan. Daarbij kreeg hij zelf de regie en stonden zijn eigen wensen en doelen centraal. Annemiek en Sanne werden zijn begeleiders die hem 10 uur ondersteuning per week gaven. Gelukkig ging het al snel de goede kant op met Gregory en kon hij toe met 6 uur per week. Gregory leerde koken, hoe hij moest wassen en hoe hij het beste voor zichzelf kon zorgen. Maar bovenal werd hem geleerd om na te denken en zichzelf de vraag te stellen: Wat wil jij zelf Greg? Waar heb jij behoefte aan en wat zijn jouw wensen? En ook: wie kan je daar bij helpen?

Gregory: ‘Dat vond ik ook direct het moeilijkste, want dat had ik nooit goed geleerd. In het pleeggezin golden er regels waar je naar moest luisteren. Zonder discussie, gewoon doen wat er werd gezegd of gevraagd. De enige waar ik tot mijn achttiende alles mee deelde en nog steeds deel is mijn allerbeste vriend Arjen. Ik ken hem al sinds groep 1 van de basisschool, maar raakte pas echt bevriend met hem in de eerste klas van de middelbare school. Ik was ook lid van de jongerenvereniging van de kerk in Oud-Beijerland en was daar bevriend met Efraïm. We zagen elkaar eigenlijk altijd alleen daar, maar hadden altijd al een goede klik. Toen ik hem vertelde dat ik moest verhuizen en niet meer kon komen, heeft hij met zijn ouders overlegd. Zij regelden dat ik elk weekend werd opgehaald om naar de kerk en de jongerenvereniging te gaan. Dat was heel fijn, want dat was een groot onderdeel van mijn sociale leven. Ik voelde me zo welkom bij de hele familie, na een paar weekenden voelde ik me daar helemaal thuis. Ook bleef ik vaak in het weekend slapen, waardoor zijn ouders een beetje voelen als eigen ouders.’

Netwerk

Greg ging naar school, leerde voor zichzelf zorgen, kreeg een baan en werd verliefd op Laura, die zijn vriendin werd. De begeleiders van Cavent gingen naast de praktische hulpvraag ook kijken naar alle contacten die er tot dan toe in het leven van Gregory waren geweest. Zoals familieleden, buren en klasgenoten. Dat was een mooie ontwikkeling, want oude contacten werden hersteld en nieuw leven ingeblazen. Zoals met tante Sjany, de zus van zijn overleden pleegmoeder en met haar kinderen. En zijn bijzondere vriendschap met Wilfred, die voor Greg als een broer voelt, kwam weer tot leven. Zo had hij een fijn liefdevol netwerk om zich heen bij verschillende families waar hij welkom was en zich thuis voelde. De band met zijn netwerk werd alleen maar sterker toen hij ziek werd, want hij kreeg in 2022 non-Hodgkin. Zijn vrienden Wilfred en Efraïm gingen mee bij belangrijke ziekenhuisbezoeken evenals Laura en een nichtje. Zijn bijzondere ‘familie’ steunde hem door dik en dun. En doen dat nu nog steeds.

Gregory: ‘Ik verloor een thuis en heb een verleden waarin heel veel nare dingen gebeurd zijn. In een korte periode maakte ik meer mee dan sommige mensen in hun hele leven mee maken. Maar ik kreeg er zoveel mensen voor terug bij wie ik me thuis voel en dat zie ik als een gift van God. Bij alle tegenslagen waren het steeds dezelfde mensen die me ondersteunen. Daar horen naast mijn vrienden, vriendin en nieuwe kennissen ook de begeleiders van Cavent bij. Mijn vertrouwensband met hen was heel goed en vijf jaar lang waren ze er altijd voor mij. Ze hebben me van 18-jarige knul zien ‘groeien’ naar een 23-jarige jongvolwassen man. Ik wil niet weten hoe mijn leven er zonder hen had uitgezien, dus ik ben iedereen heel dankbaar!’

‘Door al die jaren goed contact met elkaar te onderhouden en onze ondersteuning af te stemmen, is het zo ontzettend fijn om te ervaren dat formele en informele zorg dus niet zonder elkaar kunnen. Dit is waar wij voor gaan als organisatie. Gregory gaat vol zelfvertrouwen de toekomst tegemoet en heeft Cavent nu niet meer nodig!’

Annemiek, begeleider-coach

Cavent Thuis

Het team van Cavent Thuis bestaat uit ervaren professionele begeleiders. Ze bieden ondersteuning aan iedereen die hulp kan gebruiken bij zelfstandig (leren) leven, wonen of werken. Er is een diversiteit aan kennis, opleiding en ervaring aanwezig binnen het team op het gebied van: coaching en begeleiding, motivatie en ondersteuning of hulp bij sociale en psychische problemen.

 

Foto bovenaan: tante Sjany, de zus van zijn eerste pleegmoeder en Gregory
Foto midden: Annemiek, begeleider Cavent, Gregory en Wim, de vader van allerbeste vriend Wilfred